دردسر عجیب یک ایرانی برای تبدیل پول در تایوان
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۴۵۷۲۶۰
یک اقتصاددان تجربه خود را از دردسر تبدیل ۲۰۰ دلار آمریکا به پول تایوان را شرح داده است.
به گزارش «تابناک» زهرا کریمی، اقتصاددان در روزنامه شرق نوشت: بهتازگی از سوی دانشگاه دولتی تایوان برای انجام پژوهش همراه با همسرم به این کشور دعوت شدم.
برای دریافت ویزا هیچ راهی نداشتم جز آنکه به دوبی بروم. به علاوه مدارک خودم، مدرک ازدواجم نیز باید به انگلیسی ترجمه و از سوی سفارت امارات در ایران و وزارت امور خارجه امارات متحده عربی در دوبی تأیید میشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو شب در هتلی در دوبی اقامت داشتم. برای تأیید ترجمه انگلیسی مدرک ازدواج، مبالغ درخور توجهی در ایران و دوبی پرداخت کردم. در کل سفر به دوبی و دریافت ویزا، حدود هشت میلیون تومان هزینه دربر داشت. هرچند سفارت تایوان در دوبی بسیار دوستانه برخورد کرد و بهراحتی برای من و همسرم ویزا صادر کرد، اما این حسرت در دلم زبانه کشید که چرا کشور کوچکی مانند امارات متحده عربی، جایگاه سفارتخانههای کشورهای کوچک و بزرگ جهان است و ایرانیان باید برای دریافت ویزا در کشورهای همسایه سرگردان شوند و مبالغ هنگفتی بپردازند و زمینه رونق هتلداری و گردشگری را برای دیگران فراهم آورند؟
چرا باید در ایجاد ارتباط با جهان چنین با مشکل مواجه باشیم؟ ایران به تایوان پرواز مستقیم ندارد، اما استانبول که از تهران به تایپه دورتر است، پرواز مستقیم برای تایپه دارد که به دلیل قیمت رقابتی مسافران بسیاری را از جمله ایرانیان، به خرید بلیت از خطوط هواپیمایی ترکیه ترغیب کرده است.
به دلیل سفر از طریق ترکیه، ما سه ساعت پرواز اضافی و حدود هشت ساعت توقف در ترانزیت فرودگاه استانبول را به جان خریدیم. هم در پرواز تهران به استانبول و هم در پرواز استانبول به تایپه، هواپیما پر از مسافر بود. در این سفر هوایی نیز بسیار حسرت خوردم که چگونه خطوط هوایی و فرودگاههای بینالمللی ترکیه، امارات و قطر چنین جایگاهی را در منطقه به دست آوردهاند و خطوط هوایی ایران و فرودگاههای کشور به حاشیه رانده شدهاند.
هنگام ورود به فرودگاه تایپه، وقتی برای تبدیل ۲۰۰ دلار آمریکا به دلار تایوان به یکی از باجههای بانکی مستقر در فرودگاه مراجعه کردیم، کارمند بانک با دیدن پاسپورت ایرانی ما از فروش ارز خودداری کرد و مرتب با همکارش به زبان چینی حرف میزد و کلمه ایران را تکرار میکرد. وقتی اصرار کردم من به دعوت دانشگاه دولتی تایوان به این کشور آمدهام و به این برخورد اعتراض دارم، تلفنی با فرد دیگری صحبت کرد و دست آخر گفت: کامپیوتر من خراب است و نمیتوانم سرویسی را ارائه کنم. در فرودگاه سرگردان شده بودم. بدون پول تایوانی حتی نمیتوانستم تاکسی بگیرم. سرانجام به قسمت اطلاعات فرودگاه برای گردشگران خارجی مراجعه کردم و با ارائه دعوتنامه رسمی دانشگاه تایوان، مشکل را گفتم. با پادرمیانی مسئول گردشگری و با وجود رفتار اعتراضآمیز کارمند بانک، موضوع فیصله یافت و او پذیرفت ۲۰۰ دلار آمریکا را به دلار تایوان تبدیل کند.
بیتردید قرارگرفتن ایران در لیست سیاه FATF، بانکهای کشورهای مختلف را از ارائه خدمات به اتباع ایرانی نگران کرده است. با تأسف میاندیشیدم وقتی من نمیتوانم ۲۰۰ دلار را در بانکی در تایوان تبدیل کنم، کدام سرمایهگذار ایرانی و خارجی به فعالیت در چنین شرایط پرریسکی رغبت نشان میدهد؟ این بدترین برخوردی بود که در سفر به کشورهای مختلف دیده بودم. چنین برخوردهایی میتواند به اعتماد ایرانیان به کارایی سیاست خارجی کشور و حفظ اعتبار پاسپورت ایرانی آسیبی جدی وارد کند. مجموعه عوامل درهمتنیدهای در دهههای اخیر به افول سرمایه اجتماعی در ایران منجر شده است. اگر مجموعه حکمرانی دنبال تسهیل و تسریع انباشت سرمایه اجتماعی است، قطعا حرکت در راستای بهبود سریع جایگاه ایران در عرصه جهانی و افزایش اعتبار پاسپورت ایرانی، باید در اولویت سیاست خارجی کشور قرار گیرد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: تابناک روزنامه شرق تایوان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۴۵۷۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط ریلی زاهدان-کویته نیازمند تبدیل تفاهمنامه به قرارداد عملیاتی
به گزارش خبرنگار مهر توسعه همکاریهای اقتصادی میان کشورها نیازمند وجود اسناد است که از یادداشت تفاهم شروع و در نهایت به قراردادهای الزامآور دو یا چند جانبه ختم میشود. قراردادهای عملیاتی با مشخصکردن جزئیاتی نظیر ساختار اجرای طرح، وظایف دقیق هر یک از بازیگران، ملاحظات حقوقی، تعهدات طرفین، ضمانتهای اجرا، زمانبندی طرح و شرایط نقض قرارداد، از قابلیت اجرایی بیشتر و جنبه حقوقی قویتری نسبت به تفاهمنامهها و توافقنامه برخوردار هستند. بنابراین امضای تفاهمنامه یا توافقنامه، نه بعنوان یک هدف، بلکه به عنوان یک واسطه برای انعقاد قرارداد عملیاتی در نظر گرفته میشود. روابط اقتصادی ایران در عرصه بینالمللی هم از این قاعده مستثنی نیست. در حال حاضر یکی از معضلات اصلی این روابط، مسئله نهایی نشدن قراردادهای لازم الاجرا و بسنده کردن به تفاهمنامهها و توافقنامههایی است که ضمانت اجرا ندارند. این شرایط سبب شده است که فرصتهای متعددی در عرصه اقتصاد بینالمللی از کشور سلب شود.
شکل: طیف کلی اسناد حقوقی بر اساس میزان الزامآور بودن
اهمیت اصلاح این موضوع تا به آنجا بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی نوروزی خود در اول فروردین ۱۴۰۳ ارتقای سطح تفاهمنامهها به قراردادهای حقوقی را به عنوان یکی از مطالبات جدی، مورد تاکید قرار دادند: «مخاطب من در اینجا دیگر مسئولین محترم دولتی هستند؛ در زمینه مسائل خارجی بایستی با کشورهایی که ارتباط اقتصادی داریم، این تفاهمنامههایی را که امضا میشود و چندان تأثیری ندارد، تبدیل کنند به قراردادهای حقوقی قابل عمل و قابل اجرا که در عمل، اثری داشته باشد؛ این را باید به طور جد دنبال کنند.»
جمهوری اسلامی پاکستان یکی از کشورهایی است که تفاهمنامهها و توافقنامههای متعددی در سابقه روابط با آن وجود دارد. با توجه به سابقه طولانی روابط سیاسی، فرهنگی واقتصادی با پاکستان، تعداد زیادی از موضوعات مختلف اقتصادی وجود دارند که به رغم امضای تفاهمنامههای متعدد، بدون پیشرفت و حلنشده باقی مانده است. با توجه به اعلام برنامه ارتقای تجارت از سطح فعلی به ده میلیارد دلار در سفر اخیر آقای رئیسی به پاکستان، لازم است نسبت به تأمین زیرساختهای خدمات تجاری بین دو کشور، از جمله مسیر حملونقل ریلی به عنوان یک ضرورت اقدام شود. بر این اساس ضروری است خط ریلی زاهدان-کویته به عنوان تنها مسیر تردد ریلی میان دو کشور مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اهمیت فوقالعاده این خط آهن در توسعه مناسبات تجاری ایران و پاکستان، افزایش گردشگری و اتصال زمینی پاکستان به قفقاز، آسیای میانه، ترکیه و عراق، ارتقای این مسیر در سالهای گذشته موضوع مذاکرات دو طرف بوده، اما در عمل از حیطه توافقهای بیثمر فراتر نرفته است.
بررسیهای تاریخی نشان میدهد که این خط ریلی در سال ۱۳۰۱ ه. ش. (۱۹۲۲ م.) با ۷۳۲ کیلومتر طول، توسط انگلیس و در راستای اهداف استعماری و تسهیل انتقال نیروها و تجهیزات از شبهقاره هند به ایران احداث شد و تا پایان جنگ جهانی دوم فعال بود. پس از پایان استعمار انگلیسش و تجزیه شبهقاره به هندوستان و پاکستان، مالکیت این خط به پاکستان منتقل شد. بعد از این اتفاق، این خط ریلی، به دلیل حجم پایین مراودات ایران و پاکستان، دغدغههای امنیتی، عدم اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور و عدم تعمیر و نگهداری مناسب، به مرور به یک خط ریلی تقریباً متروکه تبدیل شد.
با اتصال زاهدان به شبکه ریلی کشور در سال ۱۳۸۸ ه. ش. (۲۰۰۹ م.) دو دولت تصمیم به احیای این خط گرفتند که در این راستا توافقنامهها و تفاهمنامههای مختلفی به امضا رسیده که در ادامه به آنها اشاره میشود:
۱- توافق قطار اکو در ۱۳۸۸: پس از اتمام خط ریلی کرمان-زاهدان در سال ۱۳۸۸، با امضای توافقنامه سهجانبه ایران-پاکستان-ترکیه «قطار اکو» در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹ م.) راهاندازی شد و حمل بار ریلی میان ایران و پاکستان پس از گذشت چند دهه دوباره به جریان افتاد. طی این توافق یک قطار باری از اسلامآباد حرکت خود را آغاز کرد و پس از گذر از تهران، راهی استانبول شد که در مجموع ۱۵ روز به طول انجامید. با این حال این توافقنامه مدت زیادی دوام نیاورد و در آذرماه ۱۳۹۰ (دسامبر ۲۰۱۱) به دلیل انصراف طرف پاکستانی متوقف شد.
۲ - توافق راهاندازی قطار مسافری در کنار قطار باری در ۱۳۹۶: با توجه به ضرورت ارتباطات فرهنگی و توسعه گردشگری دو کشور، طی دیدار مدیرکل راهآهن منطقه جنوب شرق ایران و مقامهای وزارت راهآهن پاکستان در دیماه ۱۳۹۶، توافق راهاندازی قطار مسافری زاهدان-کویته به امضای طرفین رسید. به رغم این توافق و تجدیدهای بعدی آن در سالهای ۱۳۹۷ و ۱۴۰۰ تا کنون بخش مسافری این خط به بهرهبرداری نرسیده و و فعالیت آن منحصر به جابجایی محدود کالا است. این در حالی است که به دلیل وجود علاقه شدید مردم پاکستان به اهلبیت (ع)، ایجاد قطار مسافری میتواند به افزایش ورود زائران به کشور کمک کند.
۳ - توافق نوسازی و ارتقا کیفیت ریلی این خط با مشارکت و سرمایهگذاری ایران در ۱۳۹۷: بهسازی این خط آهن موضوع دیگری بود که توافق آن از سوی وزرای راه و شهرسازی وقت ایران و راهآهن پاکستان در سال ۱۳۹۷ به امضا رسید و در سالهای بعد (به طور خاص در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱) هم به دفعات این موضوع از سوی مقامات مسئول دو کشور مطرح شد؛ اما باز هم به نتیجه نرسید.
با این حال در سالهای گذشته تنها، ترددهایی محدود بین دو کشور از این خط انجام شده است که حجم آن بسیار کمتر از حد مطلوب است و عدد قابل توجهی به شمار نمیرود. نوسازی و بهسازی این خط و ایفای نقش آن در کریدور شرقی غربی کشور نیازمند آن است تا تفاهمنامههای موجود به یک قرارداد عملیاتی تبدیل شود. این قرارداد با مشخص کردن جزئیاتی نظیر وظایف طرفین، ضمانتهای اجرا، ملاحظات حقوقی و زمانبندی پروژه، بستر مناسبی را برای شکلدهی به تعاملات طرفین در استفاده از ظرفیتهای این پروژه و محقق کردن تجارت دهمیلیارد دلاری دو کشور فراهم میکند.
کد خبر 6097063 محمدحسین سیف اللهی مقدم